The Stone, too, has a soul

Тhe most translated poem from my book "The rainbow of the genesis"
Тhis song has been translated into 11 languages.
Translated from Macedonian into English: Elena Prendjova, M.A.

The Stone, too, has a soul

The gargling of the stream is heard,
the song of the birds, too,
and the sound of the autumn waves,
but have you heard
that it also talks and feels?
Have you heard that the stone has a soul as well?

If it were as soulless as it seems,
it wouldn’t have let the roamer rest on it
or the wind to blow it,
not even the grass to rot under it
or the Sun with its colour to misfit.

Somewhere deep inside of it
love and warmth hide,
deep inside its pores
a thousand stories sleep.

I communicate with the stone,
I watch it and giggle in my thoughts,
if the stone had no soul,
my verses dedicated to it would have been false.

Ново меѓународно учество во Хрватска на поетот Филип Димкоски

Македонскиот поет Филип Димкоски ќе учествува на Меѓународниот поетски фестивал „Dubrovnik na dlanu“  („Дубровник на дланка“) што ќе се одржи  на 27 и 28 октомври во Дубровник, Хрватска.

Ќе се претстави со поезија на македонски и на хрватски јазик, а неговата песна „Може ли?“  застапена е во меѓународниот зборник „Dubrovnik na dlanu“ („Дубровник  на дланка“).

Во зборникот, застапени се автори од Хрватска, Канада, Австралија, Франција, Италија, Швајцарија, Германија, Австрија, Бугарија, Македонија, Србија, Босна и Херцеговина, Словенија, Црна Гора и Косово.

Годинава, Димкоски имаше неколку учества,  претставувања и промоции во Хрватска, а застапен е и во книгата „Poezijom mijenjam svijet“ („Со поезија  го менувам светот“) во издание на Здружението за афирмација на културата „Култура снова“ од Загреб   во која се застапени десет млади автори од регионов.

Наскоро се очекува објава на две  нови поетски  книги од Димкоски.

Во слава на цветовите вишнови

Во современите општества, кои се капиталиситчки или се стремат да бидат такви, се живее брзо,  брзо се претрчува низ животот. Незапирливо се трча кон профитот, кон парите, кон земањето пари и давањето пари. Се гледа мегаломански кон сѐ. Та кој има толку време да го троши на ситни и беззначајни нешта?  Или се нема време или погледот не е толку далекусежен? Времето си е тоа истото од секогаш, но денес исполнето со други „важни“ (лажни) нешта,  а погледот се заматил.

И таман многупати помислувате дека сѐ отишло во бестрага, дека нема веќе среќни моменти и дека нема луѓе, места и нешта што ќе ве напарават среќни и со надеж, секогаш се појавува нешто или некој токму таков.

Во централна Бугарија, се наоѓа Долината на ружите, а во неа градот Казанлак.

Градот е сместен во подножјето на Стара Планина, а името Казанлак го добил по тоа што во минатото, се произведувале и многу се користеле казани за производство на маслото од ружи. Има податоци дека името датира уште од периодот на Османлиското владеење и името Акче Казанлак означува бели девојки.

Освен по маслото од ружи, Казанлак е познат по фабриката „Арсенал“ каде што се произведуваат автоматските пушки „Калашников“ и по фабриката „Кремона“ за производство на музички жичени  инструменти.

Во  градот Казаналк, годинава по десетти  пат се случи еден светол собир за слава на животот, цветот, раѓањето и љубовта. Замислете, не се одржа концерт на некоја бугарска или српска фолк-ѕвезда, не беше политички митинг, не беше голем спортски натпревар...

Тоа беше еден собир на луѓе кои се уште се малку „луди“ и живеејќи  гледаат некои „ситници“. И не само што ги гледаат туку од сѐ срце им се восхитуваат, им се радуваат.

Значи, од 19 до 22 април, 2017 се одржаа Празниците на расцветаните вишни. 

И од тука почнува мојата фасцинација, восхитеност, егзалтација.

Некој цели десет години,  со поезија, ликовна уметност и музика го слави вишновиот цвет. Цветот кој ќе стане плод, а плодот наслада.

 Така и ние се сладевме од поленот на вишновите цветови и поленот што ја рашири поезијата од  Романија, Македонија, Србија и Бугарија на Меѓународниот поетски  фестивал „Белоцветните вишни“.

Април беше. Беше ладно. Но топло. Некогаш и жешко од емоции.

Претсавници од Македонија, на поетскиот фестивал бевме јас (Филип Димкоски) и кант-авторот Џина Папас Џокси. Два дена бевме дел од Празниците на расцветаните вишни. Настапивме  на официјалното отворање на Меѓународниот поетски фестивал „Белоцветните вишни“ на кој годинава се пријавиле вкупно 217 автори со свои песни. Чест е да се биде меѓу педесетината најдобри и десетината наградени. Радосен момент е што ова е првпат нашето перформативно изведување на поезија во комбинација со музика  го изведуваме  надвор од Македонија.

На ова десетто, јубилејно издание, фестивалот доби своја химна напишана од бугарската поетеса Павлина Стаменова, а музиката, аранжманот и изведбата се од бугарскиот музичар и кант-автор Евгени Бенов. Химната звучи...Слушнете ја.

На фестивалот збор зеде и градоначалничката на градот Казанлак, г-ѓа Галина Стојанова која како и минатата година имаше вдахновени зборови за поетите и фестивалот. Збор зеде и човекот кој е „душа и крв“ на овој фестивал,  истакнатиот писател Димитар Никленов.

Романија исто така се претстави со поетско-музички перформанс од поетесата Дуња Паланџеану и музичарката Михаела Стојка.

Србија ја претстави писателката Милијана Игњатовиќ-Кнежевиќ од Ниш, која како македонските претставници освен учество на официјалната фестивалска вечер одржа и средба со ученици.

Но, ние (Филип и Џокси) имавме дури три настапи во тие два дена. Бевме специјални гости на промоцијата на една исклучителна книга од писателот и режисер Румен Сомов, со налов „Моите главоболки“.

И во сите  официјални и меѓу сите величествени, професионално органзирани настани имаше многу силни емоции, убави познантства, средби со пријатели, разговори за тие „ситни“ нешта и потврда дека се многу значајни. Имаше воздух со арома на вишнови цветови, воздух во кој слободно се дише, простор  каде човекот е човек, а уметникот има право да се чувствува како уметник.

Организаторите дале се од себе за да и оддадат почит на поезијата и на оние што ја создаваат.

Фестивалот ги имаше и оние мигови зад сцената, каде уморот е присутен, но душата не се дава. Сака уште наслада. Па копнежот и страста ги задоволува со тивко пеење, со музицирање, со рецитирање поезија, со чаша вино...

Кога отидов првпат токму по повод „Белоцветните вишни“ минатата година, се напив од Лавовската чешма во Казанлак. Велат, ако од неа се напиеш, ќе се вратиш пак во Казанлак. А јас веќе три пати отидов таму. Не знам можеби многу вода сум испил минатиот пат, но знам дека се уште сум жеден да отидам на дружба со Димитар, Палмира, Екатерина, Станислав...

Многу нешта видов во Казанлак, но има уште многу што да се види. Во Казанлак е Музејот на ружата, куќата-музеј „Чудимир“, Историскиот музеј „Искра“...

И не знаеш кога е поубав Казанлак, дали во април кога цветаат вишните, во јуни-кога мирисаат ружите или во ноември кога се е заспано а само градската река жуборливо си го врви патот.

Во сите градови во светот има згради, музеи, паркови и реки, има фестивали, концерти и луѓе. Но некои градови ги сакате заради некои луѓе. Топли, срдечни, со добрина, длабока човечност и знаење за животот и за уметноста.  Заради тие и таквите луѓе пак ќе одам во Казанлак.

„Белоцветните вишни“ го слават цветот на вишната, од вишната се раѓа плод, плодот се јаде. Семката паѓа на земја и од семката никнува нова фиданка. Раѓање. Восхитениот човек, од виденото, чини низа од зборови. Се раѓа песна. Пак, раѓање. Од песните се раѓа секое ново фестивалско издание, а на него се раѓаат безброј светли моменти, безброј прегратки со старите пријатели, безброј искрени погледи, насмевки и солзи и многу нови пријателства.

Нека живее овој фестивал. На десетката и посакувам барем уште една нула до неа.

Филип Димкоски

Фото: Иван Бонев

Меѓународна награда во Бугарија за поетот Филип Димкоски

Младиот македонски поет Филип Димкоски заедно со кант-авторот Џина Папас Џокси настапија на десеттото-јубилејно издание на Меѓународниот литературен фестивал „Белоцветните вишни“ во Казанлак, Бугарија.

Прво претставување имаа  на официјалната фестивалска вечер каде настапија гости од Бугарија, Србија и Романија. На Димкоски свечено му беше врачена и меѓународната награда од страна на средното  училиште за применета уметност „Академик Дечко Узунов“ од Казанлак.

Во тоа училиште, по повод наградата Димкоски и Џокси одржаа поетско музичка средба со ученците и вработените. Поетот и кант-авторот  беа и специјални гости на промоцијата на книгата „Јас и моите главоболки“  од бугарскиот писател и режисер Румен Сомов која се спроведе во рамките на фестивалот, каде исто така, се претставија со поетско-музички перформанс.

На фестивалот пристигнале вкупно 217 песни од неколку земји во регионов и светов. Организиран е од здружението „Вишнов цвет“, Општината Казанлак и библиотеката „Искра“, а поддржан е од повеќе фирми и институции меѓу кои е и Сојузот на бугарските писатели.  Ова е второ признанине на Димкоски од овој фестивал, а четврто во Бугарија.

Главен организатор е истакнатиот бугарски писател и издавач  Димитар Никленов, чие издателство минатата година ја публикуваше на бугарски јазик поетската книга на Филип Димкоски, „Божилак на исконот“.Книгата имаше шест претставувања во Казанлак, Стара Загора и Софија 

Од Македонија, признание за достојно претставување доби и Ленче Китанова, наставничка и авторка од Штип која не беше во можност да присуствува на фестивалот.

Има најави и покани за нови гостувања на Димкоски и Џокси во Бугарија, но и  во други земји од регионов. До крајот на јуни Филип Димкоски ќе земе учество на меѓународен фестивал во Хрватска, а ја најави и својата нова книга која од печат треба да излезе наесен.

Првиот пролетен ден

На првиот пролетен ден се сеќавам по снегот што слегуваше од дрвјата, топејќи це во чашките на цветовите.
Водата во потокот имаше тенок сјај на сребро.
Сокот на озеленетите врби се разлеа во моите жили.
Песните на птиците извираа од моето грло.
Ѕвончињата на стадата ѕвонеа во моето срце.
А јас бев занемен од таа сеопшта среќа.

О, детство, вечна пролет на нашиот живот!

И ти си како првиот пролетен ден. Си заминуваш неповратно, но се што дошло во допир со тебе, позлатено е со сјајот на твојата априлска ведрина.

И те носиме во себе како кревко цвеќе, грижливо чувајќи ги твоите весели бои за освежување на сивите денови во староста.

Да се прошушти да се доживее првиот пролетен ден и детството-тоа значи да се помине низ животот без радост и без светлина.

Видое Подгорец
од книгата „Шарени бродови“

Поетот Димкоски објавен во три литературни списанија во Бугарија

По објавата на препевот на бугарски јазик  на втората поетска книга на Димкоски,  насловена „Божилак на исконот“ книжевната јавност во Бугарија пројави интерес за неговата поезија.

           Негова поезија по барање на уредникот Јордан Атанасов е објавена во едно од најстарите бугарски списанија за литература и култура Литературен глас. Објавени се три песни од Димкоски во препев на Палмира Никленова.

         Осврт кон изданието на бугарски на „Божилак на исконот“ од Филип Димкоски објавен е во  деведесеттиот број на електронското списание за бугарска и балканска литература „Литературен свет“.  Освртот под наслов „Класичното и модерното во „Божилак на исконот“ од Филип Димкоски“ го напиша познатата бугарска писателка Ина Креин во коj пишува:

Стиховите во оваа прекрасна поетска книга се многуслојни и полифонични. Тие се разбирливи дури и за дете во почетните одделенија-малечките без проблем стигнуваат до првиот и вториот слој на авторовите размисли. Но, творбите се бескрајно интересни и за образованиот читател, кој може да проникне длабоко во филозофските видувања во текстовите, да открие врски со класиците на балканската поезија, но и со најмодерните тенденции во современите стихови за природата-напишано е во освртот.

       На покана на уредникот Иван Богданов,  Димкоски со своја поезија на македонски јазик и со куса биографија е застапен во првиот број на списанието за литература и култура „Мечта за книга“.

     Првиот број на „Мечта за книга“ беше претставен на 15 февруари во Софија, каде покрај другото Ина Креин ја претстави и  поезијата на Филип Димкоски.

Konkurs za učešće u zborniku "Knjiga UZ DISA JA"

Savez književnika u otadžbini i rasejanju (SKOR), Novi Sad raspisuje,

Konkurs za učešće u zborniku "Knjiga UZ DISA JA", povodom 11.medjunarodne umetničke kolonije "Panonski biseri", koja će biti održana 26., 27. i 28.maja u N.Sadu, Petrovaradinu i Sr.Kamenici.

Povod je stogodišnjica smrti Vladislava Petkovića Disa, a ciklusi zbornika su "Uzdah sa Dunava (rodoljubiva)", "Nirvana (duhovna)", "Slutnja (refleksivna)", "Možda spava (ljubavna)" i "Plave misli (slobodna tema)".

Uslovi konkursa:

• Šalje se 3 pesama do 24 reda, ili 20 aforizama, ili 3 rada kratke proze, e-mailom nsskor@gmail.com, font Times new roman, font 12, ćirilica, ili poštom na adresu Saveza (Gavrila Principa 53, 21140 Futog).
• Obavezna biografija, adresa, kontakt telefoni i e-mail.
• ROK za prijem radova je 20.mart.

Posebni uslovi:
• Svi učesnici plaćaju učešće od 800 din. I dobijaju jedan primerak zbornika.
• Učešće se plaća tek kada se obajvi spisak autora koji će radovima biti zastupljeni, a uplata se mora izvršiti najkasnije do 15.aprila, sa naznakom DONACIJA ZA ZBORNIK.
• Račun Saveza AIK banka105-815063-16.
• Molimo autore da ne uplaćuju učešće unapred dok ne dobiju od nas obaveštenje da im rad zadovoljava zadate književno-umetničke kriterijume.
• Učešćem na konkursu autor se odriče naknade za autorska prava za radove, koji će mu, ukoliko zadovolje književno-umetničke kriterijume, biti objavljeni u Zborniku.
• svaki autor čiji radovi budu objavljeni u Zborniku, može učestvovati na trodnevnoj koloniji koja će biti organizovana, a program iste će biti naknadno objavljen.

Za više informacija kontaktirati predsednika SKOR-a na 0605557313, e-mail: nsskor@gmail.com, ili porukom u inbox na FB stranici Saveza.

28. MEĐUNARODNI PESNIČKI KONKURS “GARAVI SOKAK”, INĐIJA 2017.

KNJIŽEVNI KLUB “MIROSLAV-MIKA ANTIĆ” IZ INĐIJE

RASPISUJE

28. MEĐUNARODNI PESNIČKI KONKURS “GARAVI SOKAK”, INĐIJA 2017.

USLOVI KONKURSA:

- Poslati do tri pesme, dužine od 12 do 24 reda, teme slobodne. (na konkurs se ne šalju pesme namenjene deci)

- Pesme potpisati imenom i prezimenom, navesti tačnu adresu stanovanja, brojeve telefona i elektronsku adresu.

- Pesme mogu biti napisane na BHSC jezicima, a ukoliko stvarate na drugim jezicima, uz orginal poslati prevod na jedan od navedenih jezika.

- Obavezna kraća biografija autora.

- Konkurs traje od 25.01. do 30. maja 2017. godine, a pesme slati na adresu: konkurs@zlatomirborovnica.net

ili Zlatomir Borovnica, Ulica Kneza Lazara 14/25; 22320 Inđija, Srbija (za konkurs).

- PESME SLATI ISKLJUČIVO U  JEDNOM WORD DOKUMENTU I OBAVEZNO GA NAZVATI IMENOM I PREZIMENOM AUTORA, time nam u mnogome olakšavate rad na zborniku.

- Telefoni za kontakt: - fiksni: +381/22-551-347 — mobilni: +381/64-617-1354.

- Pravo učešća imaju svi autori stariji od 17 godina. Manifestacija će se održati u septembru 2017. godine, kada će biti i promovisan zbornik koji će se štampati od prispelih i odabranih radova. Na manifestaciju ćemo pozvati  do 70 autora zastupljenih u zborniku.Tačan datum i  vreme početka manifestacije ćemo vam blagovremeno javiti. Radovi poslati na konkurs se ne vraćaju, a za objavljene radove se ne plaća honorar.

Sa poštovanjem,

U Inđiji, 25.01.2017. godine                                                                     Zlatomir Borovnica, predsednik

FIRST INTERNATIONAL CHOIR FESTIVAL AVGUSTA TRAYANA 26 – 30 April 2017

 Stara Zagora, Bulgaria

Venue: Drama Theatre, Stara Zagora, additional concerts – Regional History Museum, Art Gallery, Stara Zagora Organizers: Town Council, Stara Zagora; Community of Culture (Chitalishte)“Rodina-1860”, Mixed Choir “Rodina”.

 Partners: Bulgarian National Radio, Stara Zagora; Music Society “Boris Hristov” Stara Zagora; Regional History Museum, Art Gallery. Aims - Cultural exchange and cooperation between Bulgarian and foreign choirs and their conductors - Incorporation and promotion of the Bulgarian and European choral art values - Popularization of the choral singing and musical traditions of Stara Zagora - Repertoire and experience exchange among the choirs - Opportunity for creative performances and enrichment of the city cultural events.

- Meeting the cultural and historical heritage of Bulgaria

1. Inclusion
 Youth choirs
  Homogeneous choirs
 Mixed choirs
 Vocal ensembles

2. Categories
 Choir (20 and more performers)
  Chamber choir (from 13 to 19 performers)
 Vocal ensembles (from 2 to 12 performers)

3. Performance requirements
 Youth, homogeneous, mixed and chamber choirs – not more than 20 minutes long.

 4. Participation programme Participants’ performing programme is of their choice – baroque, classical, folklore, church, popular or contemporary music.

The final programme of the festival is compiled by the organizers on the base of the applications and is submitted to the choirs 10 days before the beginning of the event.

The organizers reserve the right of changes in the programme and the additional concerts.


5. The deadline to submit application forms is 01.02.2017.

They should include: - A high quality photo of the choir and separately a photo of the choir conductor - A choir recording or a link into an internet website where they can be heard

6. Once the application form is received, the organizers send back an Official Invitation. After receiving it, the choirs should pay 20% of the sum due for their stay in the frames of the festival. The deposit should be transferred to the bank account of the festival in Euros. The rest of the sum should be paid cash on arrival. Bank account: IBAN BG48PIRB80854605834920 BIC PIRBBGSF – Dora Ilieva – for the festival

7. The choirs have to bring a sign with the name of the choir on it for the defile and a national flag.

 8. Accommodation Possible accommodation in Stara Zagora hotels with special discount for the festival participants is arranged by the organizers.

The price is for accommodation in 3*, 4* or 5* hotels per person.

 CITY HOTEL 3*, 23 Patriarh Evtimiy St., Stara Zagora, Bulgaria, www.citythotel-bg.com Double room 4 nights, breakfast included 58 Euros Triple Suite 4 nights, breakfast included 41 Euros Quadruple Suite 4 nights breakfast included 35 Euros Double room 4 nights, half board 89 Euros Triple suite 4 nights, half board 55 Euros Quadruple Suite 4 nights half board 49 Euros *Half board includes breakfast and dinner.

 Hotel VEREYA 3*, 100 Tsar Simeon Veliki St., Stara Zagora, Bulgaria, hotel_vereya@yahoo.com Double room 4 nights, breakfast included 95 Euros Double room 4 nights half board 145 Euros *Half board includes breakfast and dinner.

Hotel MERIAN PALACE 4*, 8 Ruski St., Stara Zagora, Bulagria, www.merianpalace.com Double room 4 nights, breakfast included 112 Euros Double room 4 nights half board 163 Euros *Half board includes breakfast and dinner.

PARK HOTEL 5*, 50 Han Asparuh St., Stara Zagora, Bulgaria, www.hotelstarazagora.eu Double room 4 nights, breakfast included 120 Euros Double room 4 nights half board 170 Euros *Half board includes breakfast and dinner. All expenses on accommodation, food and transport in the frame of the festival are covered by the participants. Transport from any airport in Bulgaria to Stara Zagora could be provided on request.

9. All participants receive a Diploma and a plaque of Avgusta Trayana.

You can fill-in your application form online by visiting this link.

Contacts:
avgusta_trayana2017@abv.bg
Phones: +359 42 62 69 00 +359 886 363 014

Прво писание

Убави луѓе,

кога го отворив овој блог, мислев оти секојдневно ќе го ажурирам со нови содржини.

Но, не било лесно да се пишува на блог. Не сум секојдневно поттикнат да пишувам. Тоа е една причина. Втора работа е што и кога сум поттикнат, секогаш немам време за да ја напишам мислата, да го преточам во збор осетот и т.н. Трето,  пишувањето за весниците и списанијата со кои соработувам си бараат посебно време, посебна концентрација и посебен начин на работа.

Минатава 2016 патував  на повеќе места на различни поетски случувања па не секогаш имав време и пристапност до интернет. И пред се, барем засега мојот примарен начин на изразување е поезијата. Па околу 30 песни се веќе напишани во подолг временски период.

Заради немање време размислував да го избришам овој блог, но потоа одлучив да остане активен и да се развива природно. Ќе пишувам тогаш кога ќе бидам силно поттикнат и тогаш кога ќе имам време.

Во месециве што се пред нас, планирам да објавувам песни од домашни и странски автори што мене ми се допаѓаат, да објавам некои од моите нови песни, да објавувам текстови за културни настани што сум ги проследил или пак да објавам најави за исти такви настани. Ќе бидат објавени и конкурси од регионот.

Од мене тоа никој не го бара. Никој не бара да пишувам за културните настани, а јас имам да напишам, имам да кажам. Многу болно го доживувам реткото и делимичното следење на културните настани од страна на медиумите. Со пишувањето за културните настани, барем јас верувам дека барем малку (можеби тоа е премалку) придонесувам да се дознае нешто повеќе за некој културен настан.

Во овој интернет простор, како и до сега ќе нема место за неубави вести. 

И онака има многу неубави нешта и многу преносители на истите. Злото се шири како зараза а ние свесно или не, стануваме негови преносители. Затоа, барем овде ќе се сретнувате само со ведри содржини.

За ова мое пишување сум поттикнат. Поттикнат сум од еден музички настан што се случи во фоајето на МОБ на 15 јануари 2017.

Дарко Нешовски, Дејан Стоев, Кристијан Антовски (Трио Џентлмени“, Магдалена Тодоровска, Тодор Арсовски, Лука Петешев, Вариса Хајдарпашиќ, Деспина Спировска, Полина Тасева, Илија Белистојаноски и Дарко Тодоровски приредија вечер на љубови, копнежи и таги кажани преку софистицираниот музички израз, познат насекаде во светот-нејзиното величество-Руска романса.

Слушнавме страст, префинетост. Слушавме неодолив шарм на салонската руска романса.

И не само преку песна, туку учесниците и организаторите се потрудиле и преку фотографии од рускиот етнос и руската природа да ни ја доловат таа руска студена убавина што само изгледа студена, а всушност е толку  топла, голема и широка што поверојатно е дека се плашиме од нејзината големина отколку од нешто друго.
Се плашиме и се прашувале, дали сме емотивно способни да ги восприемаме тие огромни напливи чистина и љубов што ги содржи таа нематеријална возвишена компонента, именувана ДУША. РУСКА ДУША:

Професорката која беше корепетитор на студентите и веќе дипломираните изведувачи, низ говор не запознаваше и со различностите на романсите што се изведуваат, со нивните создавачи. нивните текстописци, композитори и аранжери. За некои од романсите дознавме, од што се иснпирирани, на каков начин се изведувале претходно...

Зборовниот дел од настанот, убаво се вклопи и придонесе за целовитоста на настанот.

Слушнавме романси од Чајковски, Раxмањинов, Николај Римски-Корсаков, Н. Зубов, Б. Фомин, П. Булаxoв, Ф. Герман, А. Гурилев, Ј. Фељдман, М. Шишкин, А. Стригов, А. Бородин.
Уживавме во „Би сакал во еден збор“, „Денот ли царува“, „Сомнеж“, „Овде е прекрасно“, „Само еднаш“, „Славејот восхитен од ружата“, „Серенада на Дон Жуан“, трета романска од операта „Демон“, „Погледот на твоите црни очи“, „Само еднаш“, „Од твоето волшебно галење„, „Не, не Ве љубам јас“, „Очи црни“, „Осамено ѕвони ѕвончето“, „Кочијашу, не ги брзај коњите“, „ Живее мојата драга“, „Вилински коњчиња и дете“ и „Серенада“.

Изведувачите ги слушнавме како солисти. Слушнавме сопрани, басови, еден баритон,а мојот впечаток е дека тенорот Илија Белистојаноски остави особено силен впечаток со срденчноста и искреноста и во гласот,  но и во гестикулацијата, иако не смее да не се пофали изведбата на речиси сите изведувачи.

И при крајов од овој напис  да спомнам дека не би требали да се жалиме, барем од квантитетот на културните настани во државава, особено во Скопје. Годинава се надевам ќе имаме и повисок квалитет, Но за да се изгради квалитет потребно е да ги посетуваме тие настани и да зборуваме за  нив. Ви посакувам среќна културно-уметничка година и на тие што создаваат и на тие што восприемаат.